Ποιοι και γιατί ψάχνονται για νέο Πρωθυπουργό.Σε επανάληψη το σκηνικό Παπαδήμου.

Όσο πλησιάζει ο Φεβρουάριος του 2015 και η εκλογή νέου προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή, τόσο εντείνεται η αίσθηση ότι μέσα στους επόμενους τέσσερις μήνες το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα όχι απλώς δεν θα είναι το ίδιο αλλά και ότι θα υποστεί τεκτονικές αλλαγές. Η κυβερνητική πλειοψηφία των 155 βουλευτών για να διασωθεί και να συνεχίσει να κυβερνά έως τον Ιούνιο του 2016 αναζητεί εναγωνίως ακόμη 25 βουλευτές, από τους 145 που απομένουν έως τους 300.Αν δεχθούμε ότι κανένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ(71) και
του ΚΚΕ (12) δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να συμπράξει ώστε να εκλεγεί πρόεδρος και να παραταθεί η ζωή της παρούσας κυβέρνησης, τότε, αυτομάτως η δεξαμενή περιορίζεται στους 62 βουλευτές.
Αν, επίσης, αφαιρεθούν και οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής (16) που λογικά δεν θα ήθελε η κυβέρνηση να είναι αυτοί που θα βγάλουν πρόεδρο, ακόμη κι αν αυτοί το ήθελαν, που δεν το θέλουν, τότε ο αριθμός πέφτει ακόμη περισσότερο, στους 46.
Με δεδομένο ότι οι κύριοι Πάνος Καμμένος και Φώτης Κουβέλης, ηγέτης -αντίστοιχα- των Ανεξάρτητων Ελλήνων (13) και της Δημοκρατικής Αριστεράς (10) έχουν δηλώσει κατηγορηματικά ότι τα κόμματά τους δεν πρόκειται να ψηφίσουν κανένα πρόσωπο που θα προτείνει η σημερινή κυβέρνηση για την προεδρία, η απλή αφαίρεση (46 μείον 23) δεν βγάζει πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Η διάλυση ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα σενάρια, οι διεργασίες, οι πιέσεις και οι φήμες.
Κατ' αρχήν δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το σύνολο των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών (14) και των ανεξάρτητων βουλευτών (9) θέλει να στηρίξει μια κυβερνητική επιλογή.
Άρα, η «μόνη λύση» είναι ουσιαστικά να διαλυθούν ή να αποδυναμωθούν τα δύο κόμματα ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ. Όπως όλα δείχνουν η ΔΗΜΑΡ βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα της αυτοδιάλυσης καθώς οι βουλευτές απειλούν τον Φώτη Κουβέλη με ομαδική αποχώρηση
Στους ΑΝΕΛ, μετά και την διαγραφή της Ραχήλ Μακρή κανείς δεν γνωρίζει τι θα φέρει το μέλλον καθώς όλα είναι ρευστά.

Με το μοντέλο Λουκά Παπαδήμου

Η ουσία είναι πάντως ότι πολλοί βουλευτές που είναι ήδη ανεξάρτητοι ή θα ανεξαρτητοποιηθούν στο άμεσο μέλλον επιθυμούν να τηρήσουν τα προσχήματα που σε απλά ελληνικά σημαίνει άλλη κυβέρνηση με άλλο πρωθυπουργό.
Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε είναι εξαιρετικά νωπές οι μνήμες από την ανατροπή του Γιώργου Παπανδρέου ο οποίος ουσιαστικά υποχρεώθηκε από τους βουλευτές του υπό την πολιτική ενορχήστρωση του Ευάγγελου Βενιζέλου να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία και να παραδώσει τα κλειδιά του Μεγάρου Μαξίμου στον Λουκά Παπαδήμο που κυβέρνησε για 8 μήνες με τη στήριξη τριών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ).
Αυτά,το 2011. Γυρίζοντας όμως και πάλι στο 2014, μόνο τυχαία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν τα όσα γίνονται και κυρίως τα όσα λέγονται τις τελευταίες ημέρες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκινήσει εδώ και εβδομάδες να καταγγέλλει πιέσεις, εκβιασμούς και προσπάθειες εξαγοράς βουλευτών από την κυβέρνηση. Προφανώς αυτό αποτελεί και κεντρική στρατηγική επιλογή προπαγάνδας ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθούν παρόμοιες καταγγελίες.
Είναι προφανές ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας που δεν θα ήθελε να δει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό. Το βασικό πρόβλημα είναι η πλήρης ανατροπή ισορροπιών που έχουν παγιωθεί εδώ και δεκαετίες κυρίως σε ότι αφορά το κρατικό χρήμα: Δημόσια έργα, προμήθειες, επιδοτήσεις, κ.λπ..
Έως τώρα, παρά τις εναλλαγές μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στην εξουσία έχει βρεθεί - κυρίως μετά το 1985- ο τρόπος εκείνος που επιτρέπει στους συστημικούς παίκτες να βρίσκονται περισσότερο ή λιγότερο μέσα στο μοίρασμα της πίτας. Για ορισμένους μάλιστα, η όποια αλλαγή κυβέρνησης δεν δημιουργεί κανένα ακριβώς πρόβλημα. Το βασικό τους μότο είναι business as usual.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι δανειστές που προφανώς προτιμούν να συνομιλούν με ένα σύστημα που τους είναι γνωστό και οικείο και όχι με ένα σύστημα που θα διαμορφωθεί μέσα από συγκρούσεις, διολισθήσεις και διαπραγματεύσεις. Και δεν φοβούνται τόσο τις διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της Τρόικα, αλλά κυρίως τις... διαπραγματεύσεις εντός του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ αν και εφόσον γίνει κυβέρνηση.

Επιχείρηση ανατροπής Σαμαρά

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την πραγματικά εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ με βάση και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δημιουργούν το σκηνικό μα βάση το οποίο θα παιχθεί η τελευταία πράξη του κυβερνητικού... δράματος.
Ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει όλα τα σενάρια και προφανώς μεγάλο μέρος των κινήσεων που γίνονται, ανεξαρτήτως αν όλα αυτά τελούν υπό την έγκρισή του. Αυτό που σύμφωνα με πληροφορίες του koolnews.gr συμπυκνώνει την ουσία των διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη σε Ελλάδα και εξωτερικό θα μπορούσε να περιγραφεί ως τα πιο κρίσιμα Χριστούγεννα της ζωής του. Με την έννοια ότι τότε θα κριθεί αν μπορεί να επιτευχθεί η προεδρική πλειοψηφία των 180 εδρών από αυτόν (και τον Ευάγγελο Βενιζέλο) ή θα αναγκαστεί να αποχωρήσει από το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να προσπαθήσει κάποιος άλλος να σώσει την παρτίδα.
Και φυσικά ο άλλος θα έχει τα χαρακτηριστικά ναι μεν ενός τεχνοκράτη αλλά με... ανθρώπινο πρόσωπο καθώς το ζητούμενο θα είναι να δοθεί το άλλοθι στους 25 εκείνους βουλευτές που θα ήθελαν να ψηφισθεί πρόεδρος Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, αλλά με άλλη κυβέρνηση και άλλες προγραμματικές δηλώσεις.
Και η... ειρωνεία της πολιτικής είναι ότι αυτό μπορεί να συμβεί στον κ. Σαμαρά ακόμη κι αν έχει πετύχει να αποδεσμεύσει την Ελλάδα από το ΔΝΤ και το Μνημόνιο.