Ο συμβιβασμός Ντράγκι-Μέρκελ και η ευκαιρία της Ελλάδας

Μεγάλο μέρος του Τύπου κάνει λόγο για μετωπική σύγκρουση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Μάριο Ντράγκι με την Γερμανίδα καγκελάριο κα. Άνγκελα Μέρκελ, φέρουν δε νικητή τον πρώτο, με την κυρία Μέρκελ να είναι δυσαρεστημένη από την απόφαση του κ. Ντράγκι να «ξεσφίξει λίγο τα λουριά» της λιτότητας.
Σ’ αυτό συνέβαλε η μάλλον άκομψη δημόσια παρέμβαση της Γερμανίδας καγκελαρίου,
ζητώντας επί της ουσίας από τον Μάριο Ντράγκι να το... ξανασκεφτεί. «Η ΕΚΤ είναι ανεξάρτητη, είπε. Μπορώ μόνο να επαναλάβω ότι είπα την Δευτέρα το βράδυ, ότι είναι σημαντικό για εμένα, ως πολιτικό, να μην δημιουργηθεί η εντύπωση πως περιορίζεται η ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές και για πιο στενή οικονομική συνεργασία στις χώρες της Ευρωζώνης».
Είναι αναμενόμενο ότι τόσο η γερμανική κυβέρνηση όσο και ο επικεφαλής της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας κ.Γενς Βάιντμαν, δεν θα εγκαταλείψουν τις προσπάθειες για να περιορίσουν τις κινήσεις του κ. Μάριο Ντράγκι. Άλλωστε, οι χθεσινές δηλώσεις της κ. Μέρκελ δεν είναι άλλο τι παρά επανάληψη των δηλώσεών της κατά τον περασμένο Σεπτέμβριο, γεγονός που σημαίνει ότι διατηρεί την άκαμπτη στάση της.
Συμφώνως προς τα δημοσιεύματα της εποχής, είχε τηλεφωνήσει στον κ. Ντράγκι για να τον ρωτήσει αν έχει εγκαταλείψει την πολιτική της λιτότητας ως μέσο για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Να σημειωθεί, πως η πολιτική Ντράγκι έχει υπαγορευθεί από το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή οικονομία απέχει μόλις μια ανάσα από τον αποπληθωρισμό και έτη φωτός από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για πληθωρισμό 2%.
Σε αυτό το πλαίσιο αναζωπυρώνεται ο δημόσιος διάλογος στην Ευρωζώνη για το ποια είναι η ενδεδειγμένη οικονομική πολιτική που θα επαναφέρει την οικονομία στον δρόμο της ανάπτυξης και θα μειώσει την ανεργία, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε καταστροφικό από κάθε άποψη -οικονομική και πολιτική- επίπεδο. Ουσιαστικώς, το όλο πρόβλημα συνίσταται στον αν η ΕΚΤ θα τυπώσει χρήμα προκειμένου να στηρίξει την οικονομία, όπως είχαν κάνει χρόνια νωρίτερα με θετικά αποτελέσματα ΗΠΑ και Βρετανία.
Για να ερμηνεύσουμε πάντως με ορθό τρόπο την πολιτική Ντράγκι, οφείλουμε να πούμε ότι η Γερμανία δεν θα αντιδράσει, αν -όπως είχε δηλώσει προ τριμήνου η κ. Μέρκελ- «η δημοσιονομική πολιτική δεν αντιδρά ταυτοχρόνως, εάν δεν βελτιώσουμε την οικονομική πολιτική μας, την ανταγωνιστικότητα και το επενδυτικό κλίμα, τότε δεν πρόκειται να βγούμε από αυτή τη μη ικανοποιητική κατάσταση».
Φαίνεται πως θα υπάρξει συγκερασμός των δύο απόψεων. Ναι, χαλάρωση στα «λουριά» της λιτότητας, που σημαίνει όμως και επιμήκυνση της εποπτείας, αλλά ταυτοχρόνως και επίτευξη των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Δεν μπορεί επομένως να πει κάποιος αν υπάρχει νικητής και ηττημένος. Πολύ δε περισσότερο, επειδή δεν γνωρίζουμε παρά μόνον τις δημόσιες δηλώσεις και όχι τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις. Ενδεχομένως, η απόφαση του κ. Ντράγκι, να ευνοεί την κ. Μέρκελ, υπό την έποψη ότι ίσως να αντιλαμβάνεται και η ίδια πως η πολιτική της ακραίας λιτότητας που έχει επιβάλει στις ευρωπαϊκές χώρες δεν φέρει αποτελέσματα, αλλά δεν μπορεί να το ομολογήσει στον γερμανικό λαό. Η αλλαγή πλεύσης θα αποδοθεί στον κ. Ντράγκι, και οι γερμανικές εξαγωγές θα ανακάμψουν.
Στο χέρι της μεθαυριανής ελληνικής κυβέρνησης είναι να εκμεταλλευθεί τα νέα δεδομένα.

Ο Μακεδών