Η Ελλάδα διεκδικεί για πρώτη φορά επίσημα τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Για μαθήματα ηθικής και εκπλήρωση υποχρεώσεων έκανε λόγο ο πρωθυπουργός κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια για την έναρξη των εργασιών της επιτροπής για τις γερμανικές αποζημιώσεις.Ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να δώσει απαντήσεις στη γερμανική κυβέρνηση κάνοντας έναν παραλληλισμό του χθες με το σήμερα.Συνοπτικά τα όσα είπε ο πρωθυπουργός:

ιστορική συνεδρίαση

όχι για λόγους συμβολικούς αλλά και για λόγους ουσιαστικούς

φόρος τιμής για όσους έδωσαν τη ζωή τους για να ηττηθεί ο ναζισμός που έριξε τη δηλητηριώδη ομίχλη

Να τιμήσουμε τους αγωνιστές της ελληνικής εθνικής αντίστασης που έδωσαν τη ζωή τους

Για να μπορούμε σήμερα να έχουμε μια πατρίδα ελεύθερη και κυρίαρχη

Κάποιοι μας λένε γιατί καταπιάνεστε με το παρελθόν

Ποιος λαός μπορεί να έχει μέλλον αν δεν τιμά την ιστορία του και τους αγώνες του

Ποιος μπορεί να προχωρήσει μπροστά αφήνοντας ιστορικά αδικαίωτους τους αγώνες και τις θυσίες

Είναι ακόμη ζώσα η γενιά της κατοχής και της εθνικής αντίστασης

Νωπές οι εικόνες και οι ήχοι των βασανισμών και των εκτελέσεων σε Δίστομο, Καλάβρυτα και Καισαριανή

Οι μνήμες αυτές οφείλουν να διατηρηθούν στις νεότερες γενιές

Εχουμε χρέος πολιτικό και ιστορικό

Να θυμόμαστε τι σημαίνει ναζισμός τι σημαίνει φασισμός

Οταν τη θέση του σεβασμού παίρνει η μισαλλοδοξία τότε κυριαρχεί το σκοτάδι

Και η Ευρώπη το έζησε αυτό το σκοτάδι

Αυτός ήταν ο λόγος που ευρωπαϊκοί λαοί αποφάσισαν να κινήσουν διαδικασίες

Ο γερμανικός ναζισμός επικράτησε ακριβώς επειδή νωρίτερα ταπεινώθηκε ο γερμανικός λαός

Μετά τον Α” ΠΠ αυτό που επικράτησε ήταν το μίσος και η λογική της ταπείνωσης του ηττημένου

Η λογική της εξαθλίωσης ενός λαού για την ήττα του

Αυτή πληρώθηκε με το αίμα των νιάτων του κόσμου

Οι λαοί και οι ηγεσίες τους οφείλουν να θυμούνται και να εξάγουν συμπεράσματα

Δεν επιτρέπεται να κάνει σήμερα τα ίδια λάθη

Μετά τον Β” ΠΠ το πάθημα έγινε μάθημα

Η Γερμανία ωφελήθηκε και ορθώς ωφελήθηκε

Πρωτίστως με τη διαγραφή του χρέους της το 1953 στο Λονδίνο

Και με τα τεράστια ποσά που εκταμιεύθηκαν από τους συμμάχους για την ανασυγκρότησή της

Μένει ανοικτό το ζήτημα των επανορθώσεων

Οι γερμανικές κυβερνήσεις επέλεξαν τη σιωπή, τα νομικά τεχνάσματα και την αναβολή

Στη συζήτηση που διεξάγεται περί ηθικής

Είναι άραγε ηθική αυτή η στάση;

Οταν η Γερμανία αποδέχεται να τοποθετηθεί για τις οφειλές της επικαλείται τη διμερή συμφωνία του 1960

Τότε με δική της πρωτοβουλία κατέβαλε 115 εκατ. μάρκα και το βασίλειο της Ελλάδα αναγνώρισε ότι η Ελλάδα δεν έχει περαιτέρω αποζημιώσεις

Η συμφωνία δεν αφορούσε χρήματα για τις καταστροφές αλλά για τα θύματα

Δεν αφορούσε το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο

Ολα αυτά είναι ταυτόχρονα εξαιρετικά τεχνικά και εξαιρετικά ευαίσθητα ζητήματα

Η νέα ελληνική κυβέρνηση έχει στόχο και για αυτό προτρέπει την εθνική αντιπροσωπεία στο σύνολό της

Να χειριστούμε το ζήτημα με ευαισθησία για διάθεση διαλόγου

Το ίδιο όμως περιμένουμε και από τη γερμανική κυβέρνησης

Απέναντι σε έναν ηθικολογικό τόνο δεν επιλέγουμε να έχουμε σκυφτά τα μάτια

Δεν κάνουμε εδώ θεοδικία, αλλά δεν παραιτούμαστε

Δεν κάνουμε μαθήματα ηθικής αλλά δεν δεχόμαστε από κανέναν μαθήματα ηθικής

Απόσπασμα από την Επί του όρους: Βλέπουν την ακίδα στο μάτι του αδελφού τους αλλά όχι το δοκάρι στο δικό τους μάτι

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια

Διαβεβαιώνω ότι η ελληνική κυβέρνηση θα εργαστεί άοκνα

Μέσα από το πλαίσιο μιας έντιμης διαπραγμάτευση να βρει λύσει μέσα από τα πολύπλοκα προβλήματα της Ευρώπης

Η Ελλάδα να τηρήσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της

Αλλά θα εργαστεί ώστε να εκπληρωθούν οι ανεκπλήρωτες υποχρεώσει ςστην Ελλάδφα και τον ελληνικό λαό στο ακέραιο

οπως εμείς δεσμευόμαστε έτσι οφείλουν να πράξουν όλες οι πλευρές

Η επίκληση της ηθικής δεν μπορεί να είναι αλά καρτ

Ετοιμοι να προσφέρουμε κάθε πολιτική συνδρομή

Ηρθε το πλήρωμα του χρόνου να αποδώσουν οι προσπάθειες

οχι μονάδα απέναντι στον ελληνικό λαό αλλά απέναντι στους λαούς της Ευρώπης που πολέμησαν, μάτωσαν και νίκησαν τον ναζισμό

το οφείλουμε στους αγωνιστές, στα θύματα και κυρίως στους λαούς της Ευρώπης

Που έχουν δικαίωμα για ένα μέλλον χωρίς ολοκληρωτισμό