Δημιούργησαν ανθρώπινες φωνητικές χορδές στο εργαστήριο

Επιστήμονες από τις ΗΠΑ δημιούργησαν στο εργαστήριο ανθρώπινες φωνητικές χορδές οι οποίες είναι τόσο λειτουργικές ώστε δημιουργούνται πολλές ελπίδες ότι στο μέλλον θα μπορούν να χρησιμοποιούνται για αποκατάσταση της ομιλίας σε ανθρώπους που την χάνουν εξαιτίας ασθενειών.

Οι φωνητικές χορδές είναι ελαστικές μυϊκές ταινίες, που πάλλονται εκατοντάδες φορές το δευτερόλεπτο όταν διέρχεται από αυτές αέρας, για να δημιουργήσουν ήχους.

Υπολογίζεται ότι ένας στους 15 ανθρώπους χάνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους τη φωνή τους, αλλά συνήθως αυτό είναι παροδικό αφού οφείλεται σε προβλήματα όπως λ.χ. η λαρυγγίτιδα.

Όταν, όμως, η αιτία είναι πιο σοβαρή (π.χ. καρκίνος στον λάρυγγα), η απώλεια της φωνής μπορεί να είναι μόνιμη, γεγονός που επηρεάζει βαθιά τη ζωή των ασθενών, διότι οι θεραπευτικές επιλογές είναι περιορισμένες.

Το νέο επίτευγμα ανοίγει το δρόμο για τη μεταμόσχευση φωνητικών χορδών, η οποία θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να ξαναμιλήσουν.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine», κατόρθωσαν να καλλιεργήσουν στο εργαστήριο νέες φωνητικές χορδές, προερχόμενες από ανθρώπινα κύτταρα, οι οποίες πάλλονταν σαν τις αληθινές και παρήγαγαν ρεαλιστικούς ήχους.

Τα κύτταρα από τα οποία δημιουργήθηκαν οι χορδές προέρχονταν από ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση του λάρυγγα εξαιτίας καλοηθών παθήσεων. Οι ερευνητές τα καλλιέργησαν επί 14 ημέρες, αφήνοντάς τα να αναπτυχθούν σε ένα τρισδιάστατο «καλούπι» που είχε τη μορφή των αληθινών ανθρώπινων φωνητικών χορδών.

Στη συνέχεια, ελέγχθηκε η λειτουργικότητά τους με την διοχέτευση θερμού και υγρού αέρα σε αυτές, ακριβώς όπως είναι ο αέρας που τις κάνει να πάλλονται όταν μιλάμε.

Απαιτείται ακόμα πολλή δουλειά έως ότου καλλιεργηθούν φωνητικές χορδές οι οποίες θα είναι δυνατό να μεταμοσχευθούν σε ανθρώπους, αλλά η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι θα τα καταφέρει διότι ήδη αυτό που επέτυχε είναι «εκπληκτικό».

«Οι φωνητικές χορδές πρέπει να είναι αρκετά ευλύγιστες ώστε να δονούνται συνεχώς και αρκετά δυνατές ώστε να συγκρούονται εκατοντάδες φορές κάθε δευτερόλεπτο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Νέιθαν Γουέναμ, από το Πανεπιστήμιο του Ουϊσκώνσιν, στο Μάντισον.

«Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί ότι θα επιτυγχάναμε το εντυπωσιακό επίπεδο λειτουργικότητας που έχει ο ιστός που δημιουργήσαμε, ο οποίος μελλοντικά έχει πολλές πιθανότητες να αποτελέσει θεραπευτική επιλογή».

Πηγή : Web Only