Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Οι εξωφρενικές ομολογίες Βαρουφάκη που κανείς δεν κατάλαβε.



Καταλάβετε τι είπε προχθες ο Βαρουφάκης;
Ουσιαστικά αποκάλυψε πως είχε προτείνει στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – και για έξη μήνες το είχε πλήρως αποδεχθεί ο Τσίπρας – να ... «τυπώσουν» ευρώ!
Αυτό ήταν το περιβόητο «εναλλακτικό σχέδιο» που μας αποκάλυψε: να πληρώνει η ελληνική κυβέρνηση τις ληξιπρόθεσμες οφειλές της στους ιδιώτες με «ηλεκτρονικές συναλλαγματικές»!

Με τις οποίες θα πιστωνόταν η «καρτέλα» κάθε ιδιώτη δικαιούχου στο «taxis-net» και στη συνέχεια θα μπορούσε ο ιδιώτης να πληρώνει με αυτές άλλους ιδιώτες, ή λογαριασμούς σε ΔΕΚΟ ή και οφειλές του στο κράτος (φόρους εργοδοτικές εισφορές κλπ,) Οπότε το κράτος θα πλήρωνε με ηλεκτρονικό «αέρα» και με τη σειρά του θα εισέπραττε … «ηλεκτρονικό αέρα» στα ταμεία και στις εφορίες!
Ξέρετε πως ονομάζεται αυτό; Πληθωρικό χρήμα!
Στη σύγχρονη εποχή όταν λέμε οι Κεντρικές Τράπεζες «τυπώνουν χρήμα» δεν εννοούμε κυριολεκτικά ότι βάζουν τα νομισματοκοπεία να παράγουν χαρτονομίσματα και μετά τα μεταφέρουν με νταλίκες και τα μοιράζουν. Εννοούμε ακριβώς αυτό για το οποίο μίλησε ο Βαρουφάκης:
Ότι πιστώνουν οι Κεντρικές Τράπεζες τους λογαριασμούς του κράτους και αυτό πληρώνει μετατρέποντας τις ηλεκτρονικές εγγραφές σε χρήμα. Με πληθωρικό αποτέλεσμα. Δηλαδή με ταυτόχρονη απώλεια αξίας όσων έχουν καταθέσεις και όσων κρατούν ρευστά διαθέσιμα. Δηλαδή όλων…
Φανταστείτε ότι αυτό το «δικαίωμα» το έχουν μόνον οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο! Αλλά όχι στην Ευρωζώνη!
Και το χρησιμοποιούν με φειδώ και υπό αυστηρές προϋποθέσεις όπου το έχουν.
Δεν το έχουν όμως οι κυβερνήσεις, εδώ και πολλά χρόνια. (αυτό είναι που ονομάζουμε «ανεξαρτησία» των Κεντρικών Τραπεζών).
Στην ευρωζώνη, ούτε η Κεντρική Τράπεζα έχει αυτό το δικαίωμα! Ακόμα και η «ποσοτική χαλάρωση» του κ. Ντράγκι γίνεται με πολύ πιο έμμεσο (και εντελώς διαφορετικό) τρόπο: αγοράζοντας κρατικά ομόλογα και «ρίχνοντας χρήμα» στην αγορά, «μοχλεύοντας» διαθέσιμα της, όχι «παράγοντας χρήμα από το μηδέν»!
Και ο κ. Βαρουφάκης σκέφτηκε να προχωρήσει σε κάτι που ούτε η Κεντρική Τράπεζα δεν μπορεί να κάνει στην ευρωζώνη, ούτε βέβαια οποιαδήποτε κυβέρνηση.Τρέλα!
Ουσιαστικά ετοιμαζόταν να παραβιάσει όλους τους κανόνες λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και να τινάξει στον αέρα την ευρωζώνη.
Ή, ακριβέστερα, να έλθει σε αναπόφευκτη μετωπική σύγκρουση με όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης, ώστε να μας εξαναγκάσουν – με την ασφυξία που θα μας επέβαλαν – να ζητήσουμε μόνοι μας να βγούμε από το ευρώ.
Και να οδηγηθούμε σε αληθινό Αρμαγεδδώνα (όπως παραδέχθηκε αργότερα ο ίδιος ο κ. Τσίπρας).
Και το «εναλλακτικό» του σχέδιο είχε και δεύτερο σκέλος: Να «κουρέψουμε» μόνοι μας τα 38 δισεκατομμύρια παλαιά ελληνικά ομόλογα που είχε αγοράσει παλαιότερα η ΕΚΤ για να στηρίξει το Ελληνικό δημόσιο. Και «να τινάξει την ΕΚΤ στον αέρα», όπως ομολόγησε μόνος του ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης.
Αν τον άφηναν να τα κάνει όλα αυτά, η Ελλάδα όχι μόνο θα απομονωνόταν, όχι μόνο δεν θα βρισκόταν κανείς να τη δανείσει ποτέ πια, αλλά θα της ζήταγαν όλο το υπόλοιπο χρέος να το εξοφλήσει αμέσως και θα την απέκοπταν από όλες τις διεθνείς συναλλαγές μέχρι να έλθει παρακαλώντας να «συμμορφωθεί».
Γιατί αν δεν το έκαναν, αν δεν συνέτριβαν την «τρέλα» του Βαρουφάκη (και την ατυχή χώρα μας μαζί), δεν θα μπορούσε να σταθεί το εξής ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ούτε η ευρωζώνη, ούτε οποιαδήποτε συναλλαγή σε κρατικά ομόλογα στον κόσμο!
Ευτυχώς, το πήραν χαμπάρι την τελευταία στιγμή και δεν τον άφησαν να προχωρήσει το «σχέδιό» του. Αλλά μεγάλο μέρος της ζημιάς είχε ήδη γίνει…
Μισό λεπτό όμως: Πώς τον άφησαν να φτάσει ως το σημείο αυτό; Πώς δεν τον πήραν χαμπάρι νωρίτερα; Πώς διαπραγματεύονταν επί πέντε μήνες με τέτοιο Plan –x (εναλλακτικό σχέδιο, που ο Θεός να το κάνει…);
Είναι σαν να άφησαν ένα ξαναμμένο έφηβο να φτιάξει ένα… ατομικό όπλο με στόχο να το χρησιμοποιήσει για να… σώσει τον κόσμο! Κάτι τέτοια βλέπουμε σε αμερικάνικα φιλμάκια β’ διαλογής και δεν αντέχουμε να φτάσουμε ως το τέλος…
Εδώ αυτό έγινε – ή παρά λίγο! Το σχέδιο Βαρουφάκη ήταν το οικονομικό ισοδύναμο ενός «ερασιτεχνικού» ατομικού όπλου, στα χέρια ενός ανώριμου ατόμου, ημι-ανισόρροπου, εντελώς ανεύθυνου, παντελώς ανίδεου, με υπερδιογκωμένο «εγώ» και «σύνδρομα μεγαλείου», που δεν καταλάβαινε ούτε τι έκανε ούτε τι διακινδύνευε ούτε πόσους θα έπαιρνε στο σβέρκο του.
Κι όλα αυτά φιλοδοξώντας να «ξαναφτιάξει» την Ευρώπη!
Χρησιμοποιώντας γι’ αυτό την πιο αδύναμη χώρα της ευρωζώνης, την Ελλάδα, την στιγμή μάλιστα που μόλις είχε αρχίσει να στέκεται στα πόδια της.
Αυτός ζούσε τη «φαντασίωση της ζωής του»: Νόμιζε ότι πρωταγωνιστούσε σε φίλμ παγκόσμιας καταστροφής (οικονομικού-νομισματικού είδους). Αλλά διόλου «κινηματογραφική» στην περίπτωσή μας…
Καλά αυτός. Οι άλλοι, όμως; Δεν βρέθηκε κανείς σε μια ολόκληρη κυβέρνηση να καταλάβει ότι:
--Πρώτον δεν ξέρει οικονομικά. Ιδιαίτερα δεν έχει ιδέα από νομισματική θεωρία…
--Δεύτερον δεν ξέρει καθόλου από Ευρωπαϊκή ένωση και ευρωζώνη.
--Τρίτο, δεν καταλαβαίνει από Πολιτική (αυτό το τελευταίο το ομολόγησε στη Βουλή με αναστεναγμό ο Τσίπρας. Εκ των υστέρων, βέβαια…)
--Τέταρτο, δεν ξέρει ούτε από Πόλεμο (γιατί σε Πόλεμο έσερνε τη χώρα και με Πόλεμο απειλούσε όλους τους άλλους).
--Πέμπτο δεν ξέρει ούτε από «Θεωρία Παιγνίων». Γιατί η Θεωρία Παιγνίων (κι ιδιαίτερα το λεγόμενο chicken game, δηλαδή ποιος θα «κιοτέψει» πρώτος) έχει νόημα ανάμεσα σε σχετικά ισοδύναμους «παίχτες», όχι σε ανάμεσα σε «παίχτες» με ασύμμετρα μεγέθη! Όχι όταν συγκρούεται νταλίκα με… ποδήλατο!
Επί πέντε ολόκληρους μήνες και ύστερα από τόσα ιλαροτραγικά Eurogroups, ύστερα από τόσες θορυβώδεις συνεντεύξεις, τόσα ξένα δημοσιεύματα, τόσες αλλεπάλληλες καθημερινές συσκέψεις στην Αθήνα, κανείς από τον κυβέρνηση δεν κατάλαβε ότι ο άνθρωπος ήταν στην καλύτερη περίπτωση, για να το πω ευγενικά, «εκτός τόπου και χρόνου»;
Εδώ ένα χρόνο πριν έλθουν στην εξουσία τους τα έλεγε, και κανείς δεν κατάλαβε τίποτε;
Κι ύστερα όταν έπεφτε από το ένα «ύφαλο» στον άλλο παίρνοντας μαζί του μιαν ολόκληρη χώρα, πάλι χρειάστηκε να περάσουν πέντε μήνες και να εξανεμίσουμε τα αποθεματικά Ταμείων, Δήμων, Περιφερειών και Νοσοκομείων, για να αποφασίσουν να τον… «αφοπλίσουν»!
Βέβαια, μέσα στην τρέλα του είπε χθες και μερικές αλήθειες: Από παιδί και από τρελό…
--Είπε για παράδειγμα, ότι «το Πρόγραμμα δεν βγαίνει». Πράγματι, αυτό το Πρόγραμμα (που μας έφερε ο Τσίπρας) δεν βγαίνει!
Αλλά το προηγούμενο Πρόγραμμα έβγαινε! Έπιανε τους στόχους του. Και η χώρα έβγαινε από τα Μνημόνια (όπως έχει ήδη βγει και η Κύπρος και η Πορτογαλία και η Ιρλανδία). Και είχε αρχίσει η Ελλάδα να βγαίνει και στις αγορές και να μπαίνει στην «κανονικότητα».
Αυτό σταμάτησαν – Βαρουφάκης, Τσίπρας και σία!
Για να κάνουν τους αλλοπρόσαλλους πειραματισμούς τους που μας έφεραν σε τρίτο, χειρότερο μνημόνιο.
--Παραδέχθηκε ακόμα ο Γιάνης με ένα νι, ότι ο Τσίπρας υπέγραψε τελικά κι αυτός εκείνο που ακόμα ξορκίζει: υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα! Αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα…
Η Ελλάδα τα έπιανε τα υψηλά πλεονάσματα ήδη από το 2015 (αν είχε παραμείνει η προηγούμενη κυβέρνηση). Και τώρα φιλοδοξεί να τα πιάσει το 2019!
Γι’ αυτό ήλθε στην εξουσία ο Τσίπρας; Για να μην πιάσουμε 3% πλεόνασμα το 2015 και να το πιάσουμε… το 2019, αφού στο μεταξύ ξαναμπήκαμε σε ύφεση, ξαναμπήκαμε σε ελλείμματα, δανειστήκαμε αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια ακόμα και υπογράψαμε τρίτο, τρίσ-χειρότερο μνημόνιο! Εκεί που βγαίναμε από το Μνημόνιο…
--Υπογράμμισε ακόμα ότι η «ανακούφιση χρέους» που θα πάρουμε δεν έχει νόημα πια, αφού διατηρείται ο ίδιος στόχος υψηλού πρωτογενούς πλεονάσματος! Εδώ τα μπερδεύει βέβαια, αλλά στην ουσία έχει δίκιο: Η «διευκόλυνση» που θα μας κάνουν θα είναι μικρότερη από τα παραπανήσια που αναγκαζόμαστε να δανειστούμε:
Μας φορτώνουν πρόσθετο χρέος γύρω στα 60 δισεκατομμύρια «ζεστά» και θα μας δώσουν «διευκόλυνση αποπληρωμής» για καμιά 30 σε όρους «παρούσας αξίας» (μειωμένους τόκους, αυξημένη περίοδο χάριτος κλπ.) και σε βάθος πολλών δεκαετιών! Μας «υποχρέωσαν»…
Τελικά, λυπάμαι, δεν «φταίει» ο Γιάνης (με ένα νι) Βαρουφάκης! Γραφικός, ανισόρροπος, ανεύθυνος, ημιμαθής, προπέτης, χαριτωμένος, ρόκ σταρ!
Κάτι ανάμεσα στον Τσέ Γκεβάρα (στα επαναστατικά του), τον Κορεάτη Κιμ Γιον Ουλ (στη μεγαλομανία του), τον Γιώργο Φούντα-Στέλλα Κρατάω Μαχαίρι (στα δραματικά του) τον Μικ Τζάγκερ (ελληνικής κοπής: Σας... τα λύκεια, σας... και την ΕΚΤ και το σόϊ σας ολόκληρο), τον απολαυστικό «τρελό προφέσορα» του Έντυ Μέρφυ (που όλοι τον έβριζαν, αλλά αυτός ο δόλιος είχε δίκιο) και τον… «καραγκιόζη φούρναρη» (θα με βαράς, θα με βαράς, θα ιδρώσεις, θα αρρωστήσεις, θα πεθάνεις).
Με ύφος, πολύ ύφος! Άλλοτε τραγικό, άλλοτε οργισμένο, άλλοτε με «συντριβή», άλλοτε με «συγκατάβαση». Αλλά πάντα με ύφος.
Είναι όλα αυτά μαζί ο Γιάνης με ένα νι…
Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, ποτέ δεν κρύφτηκε!
Τα έλεγε, τα έγραφε, τα φώναζε με κάθε τρόπο. Δεν «ξεγέλασε» κανένα.
Κανένα!
Όμως όλοι αυτοί που έκαναν «νοματαίο» ένα τέτοιο… τύπο,
-από το ΓΑΠ ως τον Τσίπρα - όλοι αυτοί που τον εμπιστεύθηκαν,
που του έδωσαν το «ελεύθερο» να διαχειριστεί τόσο σοβαρές υποθέσεις σε τόσο δύσκολες στιγμές,
που ανέδειξαν την φαντεζί ελαφρότητά του σε απαστράπτουσα πομφολυγώδη media celebrity,
όλοι αυτοί που τον πρόβαλαν, που τον αποθέωναν, κι όχι μόνο από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια…
κατά πρώτον πρέπει να ντρέπονται.
Και κατά δεύτερον, πρέπει να λογοδοτήσουν!
Στον εαυτό τους πρώτα-πρώτα. Στο λαό στη συνέχεια…
Καλά αυτός αποδείχθηκε Δον Κιχώτης, να πολεμάει… ανεμόμυλους νομίζοντας ότι σκοτώνει δράκοντες!
Αλλά μια ολόκληρη χώρα, ένα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, πώς μετατράπηκαν σε ψοφοδεείς υποτακτικούς Σάντσο Πάντσα;
Μην εξαντλείτε την αυστηρότητά σας στον… «τρελό του χωριού».
Αυτοί που του έδωσαν τα «κλειδιά» της χώρας πρέπει να λογοδοτήσουν.
Γιατί μια δημοκρατία όπου τέτοια άτομα ανεβαίνουν ανενόχλητα και διαλύουν τα πάντα, δεν στέκει καλά στα πόδια της.
Δεν μας κολακεύει ούτε ως λαό, ούτε ως δημοκρατία, ότι δώσαμε εξουσία να μας εκπροσωπεί ο Γιάνης με ένα νι.
Είναι δική μας η ντροπή. Και δικό μας το κατάντημα.
Και είναι, βέβαια, ανεξίτηλο στίγμα για το «τσίρκο» που λέγεται «πρώτη φορά Αριστερά»
Αλλά η ντροπή είναι ολονών!
Γιατί όλοι «θαύμαζαν», κολάκευαν και «ξεσκόνιζαν» με εμετική δουλοπρέπεια, τον… ροκ σταρ της συμφοράς.
«Τρελοί του χωριού» υπάρχουν παντού και θα υπάρχουν πάντα.
Αλίμονο σε όλους τους υπόλοιπους, τους «γνωστικούς» ας πούμε, που τους στέλνουν στην πυριτιδαποθήκη να παίζουν με τα σπαρματσέτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου