Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Μικρός απολογισμός για ένα απόγευμα χαράς



Της Κικής Δημητριάδου

...Χθες (προχθές), βράδυ Τετάρτης 13 Ιουλίου 2016, στην αυλή του συγκροτήματος Νηπιαγωγείων και στο θεατράκι του Αδέσποτου, δεν λύθηκε το προσφυγικό.
Εκατόν δέκα τέσσερα παιδιά ηλικίας τριών μέχρι δώδεκα χρόνων φόρεσαν ένα χρωματιστό μπλουζάκι και μαζί μ΄άλλα πενήντα περίπου μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά, ήταν αυτοί για τους οποίους στήθηκε η γιορτή από την Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και περιχώρων "Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες" .Μαζί τους κι οι γονείς που τους συνόδευαν.


Η μεταφορά τους έγινε με τα μικρά λεωφορεία του Δήμου Πέλλας.
Τους περίμεναν μαρκαδόροι για να γράψουν και να ζωγραφίσουν λόγια, απευθυνόμενοι στους ανθρώπους της πόλης στο απλωμένο χαρτί του μέτρου, δώρο εθελοντή στην ομάδα.
Τους περίμεναν κάτω απ’ τα δέντρα τις αυλής παιχνίδια, που σχεδιάστηκαν με μεράκι και υποστηρίχθηκαν με πάθος από εθελοντές εκπαιδευτικούς.

Τους περίμενε ένα ταχυδακτυλουργικό σώου, δώρο από έναν άνθρωπο που ονειρεύοταν κάποτε να γίνει Δαβίδ Κόπερφιλντ.
Τους περίμενε ένα τσίρκο δρόμου, μισό δώρο των καλλιτεχνών του, μισό δώρο μιας άλλης εθελοντικής δυναμικής ομάδας μουσικόφιλων της πόλης. Για τη μεταφορά τους ένας εθελοντής οδηγός μες στο καταμεσήμερο τους έφερε απ’ τη θεσσαλονίκη, ένας άλλος τους επέστρεψε νυχτιάτικα πίσω.
Στα πιτσιρίκια προσφέρθηκαν σάντουιτς και χυμοί, δώρα της ΔΗ.ΚΕ. ΠΑΠ.
Στους μεγάλους προσφέρθηκαν κέικ και πίτες- δώρα εθελοντών.

Τους περίμενε κι ένας παγωτατζής με την παγωτομηχανή του για να μοιράσει παγωτό. Αυτό το κατάφερε ο κουμπαράς που είχε στηθεί για το σκοπό αυτό, λίγο καιρό πριν.
Τα μπλουζάκια των παιδιών τα εξασφάλισε η γενναιοδωρία πέντε φροντηστηρίων μέσης εκπαίδευσης και τριών ξενόγλωσσων.
Το κρύο νερό προέκυψε από την ευρυματικότητα των εθελοντών με τα κατεψυγμένα μπουκάλια νερού, τα παγάκια από την προσφορά άλλου επαγγελματία κατασκευής πάγου.
Προβολείς χαρίστηκαν από εθελοντή στο θεατράκι για να βοηθήσουν στο φωτισμό του χώρου.
Κάθιδροι εθελοντές και εθελόντριες, ταχτοποιούσαν και μοίρασαν τα κεράσματα, φρόντιζαν το θέμα του νερού, επόπτευαν τη χρήση των τουαλετών. Αυτοί επέστρεψαν μέσα στο σχολείο κι όλα τα παγκάκια και τα υλικά που βγήκαν για τις ανάγκες των παιχνιδιών στην αυλή.
Αυτοί μπερδεύτηκαν με τους πρόσφυγες και χόρεψαν μαζί τους στο τέλος της γιορτής. Στην ηχητική κάλυψη που πρόσφερε η ΔΗ. ΚΕ. ΠΑΠ. ο πρόθυμος υποστηρικτής της, υπομονετικά συνέδεε κινητά για ν’ ακουστούν μουσικές απ' τις πατρίδες των προσφύγων.
Τα μπλουζάκια που φόρεσαν τα προσφυγόπουλα είχαν το σκίτσο ενός σκυλιού που κοιμάται κάτω από ένα βιβλιόσπιτο. Ήταν ο Αδέσποτος, ο πρωταγωνιστής σκύλος των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που βασίζονται στην κριτική παιδαγωγική της ειρήνης. Αυτό προσπάθησε να εξηγήσει ο μεταφραστής, γι αυτό ακούστηκε το μεγάλο χειροκρότημα που φιλοδοξούσε ν’ ακουστεί στον ουρανό. Ο Αδέσποτος και τα ...αδέσποτα παιδιά. Χωρίς σπίτι κι οι δυο, με τη βεβαιότητα ότι τα βιβλία, η εκπαίδευση, η Παιδεία θα σώσει όλες τις αδέσποτες ψυχές του κόσμου. Μόνο μ’ αυτήν μπορούν α ελπίζουν σ’ έναν κόσμο που δεν θα τον κινούν τα οικονομικά συμφέροντα αλλά οι ανθρώπινες αξίες.
Το βράδυ της Τετάρτης 13 Ιουλίου 2016, στην αυλή του συγκροτήματος Νηπιαγωγείων και στο θεατράκι του Αδέσποτου, δεν λύθηκε το προσφυγικό.
Ένα απόγευμα ήταν μόνο, δώρο χαράς σε παιδιά που δυστυχούν.