Οι σαρωτικές αλλαγές που φέρνει στην γεωπολιτική σκακιέρα η επικράτηση Τράμπ.

O Τραμπ έχει υποσχεθεί να εξασφαλίσει «παγκόσμια ειρήνη», να ανοικοδομήσει τον στρατό των ΗΠΑ, να εξαλείψει το Ισλαμικό Κράτος και να αλλάξει την προσέγγιση της Ουάσιγκτον για το ΝΑΤΟ.Η πλατφόρμα του είναι τόσο φιλόδοξη όσο είναι και αντιφατική και απίθανη. Ο ίδιος υποστηρίζει την απόσυρση των ΗΠΑ από τις διεθνείς συγκρούσεις, ακόμη και όταν λέει ότι επιθυμεί να ενισχύσει τον ρόλο της Ουάσιγκτον στην προώθηση της

παγκόσμιας ειρήνης.

Ταυτόχρονα, έχει υποσχεθεί να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, εάν οι σύμμαχοι δεν αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική τους ασφάλεια. Αυτό μάλιστα ανησυχεί την Ε.Ε. καθώς το θέμα της πολιτικής ασφάλειας ανεβαίνει στην ευρωπαϊκή ατζέντα.

Οι απειλές του Τραμπ ότι σε περίπτωση νίκης του θα βγάλει τη χώρα του από το ΝΑΤΟ δεν έχουν ξεχαστεί και αυτό που φοβούνται είναι ότι ο νέος πρόεδρος θα αναγκάσει του Ευρωπαίους να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες για τα του οίκου τους (βλέπε Ουκρανία).

Κοντολογίς τα σενάρια που γίνονται στο Βερολίνο βασίζονται στην παραδοχή ότι η επόμενη αμερικανική κυβέρνηση δεν θα είναι πλέον διατεθειμένη να επιλύει κάθε διένεξη στη γηραιά ήπειρο. Και αυτό ωθεί τον Σόιμπλε να αυξήσει μεσοπρόθεσμα τα κονδύλια των αμυντικών δαπανών.

Επιπλέον, ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τις παρεμβάσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ, στη Λιβύη και στη Συρία ως «καταστροφές», υποσχόμενος να «φύγουμε από την οικοδόμηση κρατών και αντί γι” αυτό να επικεντρωθούμε στην καθιέρωση σταθερότητας παντού».

Αλλά ο Τραμπ δεν θα είναι σε θέση να κάνει τους συμμάχους να δαπανήσουν δισεκατομμύρια για τη δική τους εθνική άμυνα εύκολα. Κι ακόμη και οι στενότεροι σύμβουλοι της εξωτερικής πολιτικής του θα τον πείσουν να παραμείνει στο ΝΑΤΟ.

Πλέον, δεν θα είναι σε θέση να αυξήσει τον αριθμό των στρατιωτών ή των οπλικών συστημάτων που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του ISIS και της αλ Κάιντα, ακόμη και αν το ήθελε. Οι οικονομικές πολιτικές του είναι εξαιρετικά απίθανο να παράγουν επαρκή ευελιξία στον προϋπολογισμό για να πληρώσει για τα νέα στρατεύματα και τα οπλικά συστήματα, ενώ θα δαπανά δισεκατομμύρια για την καταπολέμηση των εξτρεμιστικών ομάδων στη Μέση Ανατολή.

Το σίγουρο είναι ότι η ακραία ρητορική του κ. Τραμπ ήταν καλοδεχούμενη από τους μεγαλύτερους «πονοκεφάλους» των ΗΠΑ. Ο Τραμπ διεξήγαγε την προεκλογική εκστρατεία του με την υπόσχεση να εξαλείψει το Ισλαμικό Κράτος. Έκανε μάλιστα πολεμικές δηλώσεις, όπως: «Θα ήθελα να βομβαρδίσω… αυτούς τους βλάκες» και «Πρέπει να τους χτυπήσουμε μέχρι να τους διαλύσουμε».

Έχει πει ότι θα στείλει έως 30.000 περισσότερους Αμερικανούς στρατιώτες για την καταπολέμηση του ISIS και αρνείται να αποκλείσει την πιθανότητα χρήσης πυρηνικών όπλων εναντίον της οργάνωσης.

Θα περίμενε κανείς ότι το ISIS θα έβλεπε την υποψηφιότητά του με ανησυχία. Ωστόσο, συνεντεύξεις με υποστηρικτές και πρόσφατους αποστάτες του ISIS δείχνουν ακριβώς το αντίθετο: Οι τζιχαντιστές προτιμούσαν τον Τραμπ επειδή πιστεύουν ότι θα οδηγήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια πορεία προς την αυτοκαταστροφή.

Αλλά και η Μόσχα φαίνεται ότι είναι ικανοποιημένη από την εξέλιξη αυτή. Προσφάτως, ο Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, ένα από τα ενεργούμενα του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, συμβούλεψε τους Αμερικανούς να ψηφίσουν υπέρ του Ντόναλντ Τραμπ αλλιώς κινδυνεύουν να συρθούν σε έναν πυρηνικό πόλεμο.

Η επιθετική συμπεριφορά της Μόσχας τον τελευταίο καιρό προφανώς πόνταρε στην εκτίμηση ότι με τον τρόπο αυτό θα φοβίσει την αμερικανική κοινή γνώμη ώστε να υποστηρίξει τον Τραμπ, ο οποίος τάσσεται υπέρ πιο φιλικών σχέσεων με τη Ρωσία.