Ο απίστευτος αυτοεγκλωβισμός του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του

Σε απόλυτο θρίλερ εξελίσσεται ο διπλωματικός μαραθώνιος της κυβέρνησης με τους δανειστές ενόψει του ερχόμενου Γιούρογκρουπ την άλλη Πέμπτη στις Βρυξέλλες.Ο πρωθυπουργός χωρίς καμία σταθερή «γραμμή» την οποία να υποστηρίζει από την αρχή έως το τέλος , μοιάζει να είναι εγκλωβισμένος στην ίδια του την πολιτική και γι΄ αυτό το λόγο πότε βγάζει το ένα χαρτί από την τσέπη του και πότε το άλλο, δίχως όμως να μπορεί να αιφνιδιάσει τους αντίπαλους παίχτες που τελικά αποδεικνύονται πολύ πιο ευέλικτοι από τον

ίδιο.

Αυτό που γίνεται τώρα με την κυβέρνηση να πελαγοδρομεί δεν έχει ξανά συμβεί ποτέ άλλοτε στο παρελθόν ούτε την εποχή που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας κατηγορούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για τον τρόπο που έκαναν αυτές διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και τους κατήγγειλε ως ανίκανους να διαχειριστούν την κρίση με κόστος τους πολίτες. Τώρα ο ίδιος βρίσκεται στην ίδια θέση όπως η κυβέρνηση Σαμαρά με τους δανειστές να κάνουν ότι θέλουν.

Η κυβέρνηση δείχνει σαν να έχει χάσει απόλυτα τον έλεγχο του παιχνιδιού. Φαίνεται με τον πιο καθαρό τρόπο, όταν πριν από μέρες εξέφραζε με τον τρόπο που το έκανε ο πρωθυπουργός την τεράστια αισιοδοξία του, στη συνέχεια πέρασε στην επιλογή «Ας πάρουμε τη δόση και όλα τα άλλα μετά» μεσολάβησε η πρόταση που προβλέπει αναπτυξιακό πλαίσιο και κατέληξε σήμερα –γιατί αύριο δεν ξέρουμε πως θα είναι καθώς μπορεί πάλι να αλλάξει στάση – στο να αποδεχτεί τελικά την πρόταση Σόϊμπλε με λίγο βελτιωμένη σε ότι αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα , αλλά δίχως χρήματα.

Σε κάθε περίπτωση χάθηκε προς το παρόν και η «ποσοτική χαλάρωση» αν και ο κ. Ντράγκι δηλώνει ότι θα δώσει χρονική παράταση , ζητούμενο μέχρι την τελευταία στιγμή είναι η εκταμίευση της δόσης 7,2 δις ευρώ , ενώ καμία κουβέντα πλέον δεν γίνεται για το θέμα της αντιμετώπισης του χρέους που απ ότι φαίνεται οδηγείται προσωρινά στις καλένδες , και σε κάθε περίπτωση μετά τις Γερμανικές εκλογές.

Οι Παγίδες των δανειστών

Θα περίμενε κανείς να μην έκανε αυτά τα λάθη ο κ. Τσίπρας. Θα περίμενε κάποιος σαν τον πρωθυπουργό που διαθέτει πλέον τεράστια εμπειρία για τα παιχνίδια που κάνει το Γερμανικό υπουργείο οικονομικών και προσωπικά ο κ. Σόϊμπλε να μην έπεφτε στην παγίδα που πέφτει καθημερινά με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς γραμμή, αν ποτέ υπήρχε, θα περίμενε επίσης κάποιος η οικονομική ομάδα που διαπραγματεύεται με τους δανειστές (Τσκαλώτος και Χουλιαράκης) να μην είναι συνεχώς τα εύκολα « θύματα» των δανειστών που απαιτούν νέα συνεχόμενα μέτρα και δυστυχώς να τα αποδέχεται η κυβέρνηση χωρίς την παραμικρή αντίρρηση. Γι αυτό και έχουν αρχίσει οι γκρίνιες από μέρους των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που μιλάνε ανοικτά για λάθη στους χειρισμούς της κυβέρνησης με υπερβολική αισιοδοξία όπως αυτή εκφράστηκε τις προηγούμενες ημέρες.

Το απόλυτο αδιέξοδο

Ο κ. Τσίπρας που άλλον δρόμο πλέον δεν διαθέτει που προτιμά δηλαδή να έρθει σε ρήξη με το κόμμα του για να μην χαλάσει το χατίρι των δανειστών που συνεχώς ζητούν και νέα μέτρα, και προφανώς θέλοντας να δείξει ότι ικανοποιεί και τις τελευταίες απαιτήσεις των δανειστών φέρνει με τροπολογίες σε άσχετο νομοσχέδιο νέα μέτρα στην ουσία με στόχο πάλι τους συνταξιούχους. Παγώνει τις συντάξεις τους μέχρι και το 2023 κατ’ απαίτηση των δανειστών λόγω του ότι παρατείνεται κατά ένα χρόνο το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.

Αν αυτό δεν είναι ταξική πολιτική και στόχευση στους κοινωνικά αδύνατους συμπολίτες μας στους οποίους δίνει και την τελειωτική βολή, τότε τι άλλο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η νέα τροπολογία που φέρνει προς ψήφιση στη βουλή με το χαρακτηρισμό του «κατεπείγοντος» την ίδια μέρα.

Ένας από τους επιπλέον λόγους που ο κ. Τσίπρας φαίνεται να έχει χάσει το παιχνίδι είναι γιατί προτιμά να μην οδηγήσει την κυβέρνηση σε ρήξη με τους δανειστές γιατί μετά απ όλα αυτά θα ήταν δώρο άδωρο να κάνει κάτι τέτοιο. Και επειδή γνωρίζει πως δεν η ρήξη με τους θεσμούς δεν μπορεί να γίνει , ψηφίζει ότι νέο του ζητήσουν μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορεί κάτι άλλο να κάνει και να οδηγηθεί έτσι με αυτόν τον τρόπο στο μοιραίο που θα είναι γι αυτόν το απόλυτο αδιέξοδο.