Αέρας πατριωτισμού...

Της Στιντσούδη Ιωάννα

Αρχίζει και φυσά πατριδολατρία σε αυτό τον τόπο. Αρχίζει η Ελλάδα να αναπνέει οξυγόνο. Αρχίζει ο ήλιος να ανατέλλει στέλνοντας κύμα αισιοδοξίας και ελπίδας στον ελληνικό λαό.

Και όλα αυτά, όχι επειδή η νέα κυβέρνηση που εκπροσωπεί το λαό κατάφερε να καταλήξει σε συμφωνία που υπηρετεί το ελληνικό συμφέρον και την ελληνική αξιοπρέπεια.

Ο δρόμος για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι μακρύς. Δύσβατος. Κακοτράχαλος.

Δε γνωρίζουμε πού θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις. Αν νικήσουμε ή αν νικηθούμε. Όμως έχουμε καταφέρει κάτι ψυχικά αναλγητικό και σπουδαίο.

Αυτοσυστηνόμαστε ξανά.

Αυτοσυστηνόμαστε ως ΕΛΛΗΝΕΣ, γιατί βλέπουμε πως υπάρχουν και ανθρώπινοι, αξιοπρεπείς βουλευτές, Έλληνες μέχρι το κόκαλο, οι οποίοι διεκδικούν το κοινό συμφέρον της σπουδαίας αυτής χώρας, που κάποιοι πάσχιζαν να διαγράψουν από το χάρτη. Είχαμε να πούμε «ΟΧΙ» εδώ και 75 χρόνια! Από προ Χριστού είχαμε να κηρύξουμε το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»! Γιατί αναστηνόμαστε ως «Λεωνίδες», προτιμούμε να διασχίσουμε τις Θερμοπύλες παρά να χαρακτηριστούμε ως απόγονοι του «Εφιάλτη»!

Πλέον, ο κόσμος δεν υποκύπτει στην απειλή της εξόδου από το ευρώ. Όταν δεν υπάρχει τσέπη με χρήματα, μας νοιάζει το ποιόν του νομίσματος; Τι ευρώ, τι δραχμή. Ας γυρίσουμε και στη μνα άμα χρειαστεί! Προσωπικά, θεωρώ πως οι δραχμούλες ήταν πολύ ωραιότερα χρήματα. Πάνω τους ήταν εντυπωμένη η Ελλάδα μας, αρχαία και νεότερη. Αυτά τα ευρωπαϊκά αστεράκια δε με συγκινούν… Δε μου θυμίζουν σε τίποτα τη δοξασμένη χώρα μου. Μονάχα θυμίζουν ενοποίηση των κρατών για κατασπάραξη της διαφορετικής ταυτότητας της κάθε συμμετέχουσας χώρας, καθώς και βρώμικες συμφωνίες πίσω από τις κάμερες.

Όπως και να ‘χει, αρχίζουμε να ενωνόμαστε σιγά - σιγά. Τι θέλει ο Έλληνας; Να του δείξουν πως κάποιος αγωνίζεται για εκείνον και δεν τον πετά στις χωματερές, δεν τον «πουλά» σε ξεφτιλισμένη τιμή.

Ο Έλληνας βρε, έχει φιλότιμο! Όταν δει πως κάποιος αγωνίζεται για το ελληνικό συμφέρον, θα τον στηρίξει! Στα πόδια του θα πέσει! Αυτό φάνηκε από τις ειρηνικές διαδηλώσεις του ελληνικού λαού υπέρ της κυβέρνησης- πότε ξανάγινε αυτό;!

Ξυπνήσαμε πια. Και αν οι νέοι κυβερνώντες ανατρέψουν τους ορίζοντες προσδοκίας μας που μας εμφύσησαν- με ψέμα και προδοσία δηλαδή - θα πάνε από κει που ήρθαν κι αυτοί! Ελπίζουμε να μη μας διαψεύσουν, να μη μας απογοητεύσουν. Κι αν αποτύχουν, ο κόσμος θα αναγνωρίσει πως… τουλάχιστον προσπάθησαν!
Όπως είχε πει και ο σπουδαίος μας Γιάννης Ρίτσος: «Όποιος γλιτώνει από έναν δάκρυ έναν άνθρωπο, υψώνει ένα μέτρο το μπόι της ανθρωπότητας».

Ευελπιστώ σε μια Ελλάδα ατσαλόψυχη, αντρειωμένη… πανύψηλη!

πηγή: http://mnefada.blogspot.gr/